Het concert was, op één nummer na, gelijk aan het daags tevoren in Oss verzorgde optreden. Bij een recensie ervan ligt het herhalingsspook dan ook op de loer, want in één dag kan er weinig veranderen en de dirigent prees het koor al bij het inzingen voor de prestatie die in Oss was geleverd. Hij bestempelde die als “fabelachtig”, maar het bleek nog beter te kunnen…
De omstandigheden in het stadsklooster waren optimaal: een warme ambiance, een aanmerkelijk betere akoestiek en een tot de laatste plaats gevulde kerk. Het koor trad aan met 75 
zangers. Er waren op het laatste moment nogal wat afzeggingen, misschien maar goed, want het bleek al moeilijk genoeg om iedereen in het kleine priesterkoor een geschikte plaats te geven.
Het concert werd ingeleid door voorzitter Inno van Riemsdijk, die pleitte voor solidariteit met de eenzame medemens. De pauze verviel en in plaats daarvan kwam een Kerstoverweging door gardiaan Hans van Bemmel.
Wat te zeggen over het concert zelf? Het was meeslepend en soms ontroerend. Uw recensent, bepaald geen emotioneel type, luisterde er nu en dan met gesloten ogen naar om de klankrijkdom door niets afgeleid te laten doordringen en bij de solo El Nacimiento door Roos van der Sanden waren de tranen niet te bedwingen.
Het begon weer geweldig met een robuust gezongen Transeamus en een Laudate Dominum waarbij men soms bij het luisteren de adem inhield. Tu Scendi Dalle Stelle kwam beter tot zijn recht dan in Oss. Dat gold nog meer voor Why Bethlehem. De soliste kwam nu duidelijk aan haar trekken en daarbij bleek pas hoe mooi dit nummer eigenlijk is. Het eerste deel werd afgesloten met Santa Claus is Comin’ to Town, swingender dan ooit. Het publiek, in slaap gewiegd door de intro uit het Wiegelied van Brahms, was ineens klaarwakker en waardeerde dit optreden buitengewoon.
Na de pauze was er meteen een highlight: Jesus Bleibet Meine Freude, met subtiel maar doordringend pianospel door Rein Boeijen. En ook nu weer was Mille Cherubini in Coro een ware belevenis, evenals het slotstuk O Holy Night.
De keuze van de volkszangnummers was optimaal: iedereen kende ze en ze werden dan ook enthousiast meegezongen. Het zou te wensen zijn dat de samenstellers van het jaarlijkse programma in het provinciehuis er een voorbeeld aan zouden nemen.
Het concert werd volledig gefilmd door de Vrijemediagroep. De beelden zijn terug te zien in de volgende opnames:
deel 1. deel 2. deel 3. deel 4. en deel 5.
Anton van der Lee
foto’s: Huub van Elderen
