Ook dit jaar werd het Kerstconcert gegeven in het Stadsklooster San Damiano, een sfeervolle ambiance met een uitstekende akoestiek. De kerk zat weer vol bezoekers. Ook nu werd solistische medewerking verleend door Roos van der Sanden. Er waren 74 koorleden aanwezig en de mannen stonden ook deze keer in het midden opgesteld, een voordeel voor de toehoorders vanwege het stereo-effect met betrekking tot de sopranen en de alten. 
Het werd een uitgebreid concert met twintig nummers, nog los van de vier liederen van de geanimeerd meegezongen volkszang. Het is niet zinvol, al deze werken afzonderlijk de revue te laten passeren, vandaar alleen een paar opmerkingen rond de (vele) highlights.
Het concert begon met het vertrouwde “Transeamus”, machtig klinkend met zijn mooie wisselwerking tussen vrouwen- en mannenstemmen. Na het “Do you hear what I hear?”, soepel gezongen naar een climax, bracht het koor met soliste Roos vol innerlijke spanning het 
indrukwekkende “Laudate Dominum”, gevolgd door “In the Bleak Midwinter” dat hier veel beter tot zijn recht kwam als in het Provinciehuis. Een van de hoogtepunten was het Spaanse kerstlied “El Nacimento”, een solo van Roos van der Sanden, waar het publiek ademloos naar luisterde.
Pater Jan Bouwens sprak daarna op bijna poëtische wijze zijn kerstoverweging onder de titel: “Kerstmis, het feest van de hoop”.
Na dit intermezzo trok het imposante “Gabriella’s Song” vooral de aandacht: Roos met een stevige inbreng van het koor, waarbij de soliste soms wat werd ondergesneeuwd door het koor en de begeleiding. Het eerste deel van het concert werd besloten met het door het publiek erg op prijs gestelde, swingende “Santa Claus is coming to Town”.
Na de pauze werd het optreden hervat met “Jesu bleibet meine Freude”, robuust gezongen en virtuoos begeleid door Rein Boeijen, ondanks het feit dat zijn piano niet optimaal functioneerde. Het werd gevolgd door een van de mooiste kerstliederen uit Europa, dat ook op de radio populair is: “Mille Cherubini in Coro”, waarin de mannen excelleerden. “By Thee with Bliss” en “This Child of Light” leverden de rustige, welluidende koormuziek op die men altijd graag wil horen.
Het absolute hoogtepunt was tevens het slot van het concert: “O Holy Night”. Met Roos als soliste was het alsof het koor volledig op drift raakte. Als toehoorder werd je meegesleurd door een tsunami van klanken en emoties, waarbij de werkelijkheid om je heen volkomen vervaagde. Soms gebeurt dat met dit koor. We kennen het gevoel uit het verleden met bijvoorbeeld het onvergetelijke “King all Glorious” en “Gerusalem”. Natuurlijk, een recensent mag zich niet zo laten gaan, maar hij is tenslotte ook maar een mens…
Anton van der Lee
foto’s: Gérard van Kessel
